Ημερολόγιο Φιλίζι

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2022 

Ratua, Santo island, Vanuatu 15º36 S  167º 10 E

05.00 Θύελλα οι σκέψεις, τρικυμία τα όνειρα, από την μια ο ακαταμάχητος ωκεανός  να με καλεί για αγκαλιές  κι από την άλλη  ο σκοτεινός μου επισκέπτης, που με θυμάται πάντα, πριν από κάθε  μεγάλο ταξίδι. Ρίχνω νερό στο πρόσωπο μου, κοιτάζω την αντανάκλαση μου στον καθρέπτη και χαμογελώ.  Σπουδαία ημέρα ξημέρωσε, το Φιλίζι ανοίγει τα  πανιά  του για  Αυστραλία, the Land Down Under, μια νέα ήπειρο! Ετοιμάζω καφέ και βγαίνουμε με τον Γιώργο στο cockpit. Ξημερώνει.  Οι πανύψηλοι κοκοφοίνικες του νησιού Ratua αρχίζουν να διαγράφονται κάτω από τον πορφυρό  ουρανό. Ο Γιώργος  κατεβάζει το νέο δελτίο καιρού, ανησυχεί για το  χαμηλό σύστημα που προβλέπεται να  συναντήσουμε μετά από μερικές μέρες.

-«Χμμ, καλύτερα τα πράγματα, ο άνεμος και οι βροχές δείχνουν πιο ήπια. Μα είναι τρελό  πόσο πολύ  αλλάζουν την πρόγνωση κάθε μέρα…», λέει σκεπτικός. Η πρόβλεψη δείχνει κυρίως άνεμο ανατολικό, νοτιοανατολικό από 10 – 25 kts, δηλαδή ανοιχτές πλεύσεις δευτερόπριμα. Αργότερα, όταν έρθει το χαμηλό σύστημα, θα γυρίσει  σε βόρειο  και μετά σε νότιο.   Εγώ, μετά από τα δυο προηγούμενα  ζόρικα περάσματα Fiji – New Caledonia και New Caledonia- Vanuatu, ανυπομονώ να κάνουμε  τώρα μια χαλαρή, ανοιχτή πλεύση και να θυμηθούμε τις παλιές καλές ημέρες του “Coconut Milk Run “. Προορισμός μας στην Αυστραλία είναι το  Mackay, επίσημο λιμάνι εισόδου στη χώρα. Διαλέξαμε  να πάμε εκεί επειδή βρίσκεται κοντά στα Whitsundays,  δημοφιλή νησιά του  Great Barrier Reef φημισμένα για την μεγάλη ομορφιά τους. Κοιτάζοντας τον χάρτη  ίσως μοιάζει  μια ευθεία γραμμή από το Βανουάτου στην Αυστραλία όμως  κάνοντας   zoom, φαίνονται δυο μεγάλα εμπόδια: πρώτα τα νησιά και οι ύφαλοι Chesterfield που εκτείνεται 230 ΝΜ βορειοδυτικά της Νέα Καληδονίας   και μετά το περίφημο  Great Barrier Reef (GBR για συντομία από εδώ και στο εξής), το μεγαλύτερο σύστημα κοραλλιογενών υφάλων  του πλανήτη μας, που εκτείνεται σε μήκος 1.400 ΝΜ, έξω από την ανατολική ακτή της Αυστραλίας.

Ο καπετάνιος μου έχει χαράξει  στο  Navionics δυο διαδρομές (routes) για τοMackay, η προφανής πορεία από Luganville μέσω του Hydrographers Passage που διασχίζει το GBR. Η δεύτερη διαδρομή προσθέτει 60 ΝΜ παραπάνω στο ταξίδι μας και περνάει  νότια από το GBR. Ποια από τις δυο θα ακολουθήσουμε  εξαρτάται μόνο από τον άνεμο.

Στις 8 πμ  πρέπει  να φεύγουμε προς Luganville για τις διατυπώσεις εξόδου από Vanuatu.  Κάνουμε τις  τελευταίες ετοιμασίες, το water- maker γεμίζει τα ντεπόζιτα,  το grab- bag ελέγχεται,  τα επαναφορτιζόμενα NITECORE head-lights μας  και τα φορητά VHF φορτίζονται, ξεφουσκώνουμε το SUP και τοποθετούμε το τιμόνι του ανεμοτίμονου Hydrovane.

-«Από αυτή την στιγμή μπαίνουμε σε mode περάσματος, κάνουμε οικονομία στο νερό  με στόχο κατανάλωσης τα  20 λίτρα την ημέρα!», λέει ο καπετάνιος μου. Δύσκολος στόχος, ευτυχώς  έχουμε  την «αλμυρή βρύση» στον νεροχύτη, ξεπλένουμε τα πιάτα με θαλασσινό νερό.

08.00 Σηκώνουμε άγκυρα. Ο Andrew από το s/y  Utopia και ο  Mike από το s/y Rondo  μας αποχαιρετούν. Θα ακολουθήσουν  κι αυτοί μετά από  μερικές ημέρες

-«Fair winds and following seas! See you Down Under!”, λέει ο Andrew.

Στρίβουμε ανατολικά στο Second Channel,  το κανάλι ανάμεσα στα νησιά Santo  και  Aore,  πορεία προς Luganville  μεsuper ταχύτητα 8 kts,  γιατί το δυνατό   outgoing current  της άμπωτης   μας σπρώχνει!

Luganville, Santo island    15º31’ S 167º09’ E

Ρίχνουμε άγκυρα στο γνωστό μας σημείο έξω από το Beachfront resort, παίρνουμε τα απαραίτητα έγραφα, μια  άδεια φιάλη γκαζιού  για γέμισμα και πάμε με το  dinghy   ως την μικρή προβλήτα του Santo Hardware. Εκεί  μας περιμένει γνωστός μας οδηγός ταξί και  ξεκινάμε με την σειρά, Immigration, Customs, γέμισμα φιάλης και αγορά με φρέσκα φρούτα. Μετά από τρεις ώρες είμαστε σχεδόν έτοιμοι και μένει μόνο το supermarket  για λίγες προμήθειες και παγωτό χωνάκι. Ο ουρανός σκοτείνιασε και ακούγονται βροντές. Η ατμόσφαιρα είναι  βαριά, πολύ ηλεκτρισμένη.

Επιστρέφουμε στο Φιλίζι μαζεύουμε την βάρκα. Είμαστε έτοιμοι.

17.00 «Βίρα, καπετάνισσα! Φύγαμε!», λέει ο Γιώργος.

Σηκώνω την άγκυρα και τη δένω  γερά. «Γεια σου λατρεμένο Βανουάτου» ψιθυρίζω στον κόκκο άμμου που έμεινε στα χέρια μου από  το σχοινί της. Η  ομορφιά γύρω είναι συγκινητική,  ήλιος λαμπρός  χαϊδεύει τους χαμηλούς λόφους των νησιών.  Τα μπουμπουνητά και οι αστραπές, τα  βαριά σύννεφα που σκέπαζαν τον ουρανό όλη ημέρα έχουν διαλυθεί κι η ημέρα έγινε υπέροχη . Αγκαλιαζόμαστε σφιχτά.

– «Καλό μας ταξίδι, αγάπη μου!»

To Φιλίζι ακολουθεί τον ήλιο, πορεία δυτική προς τον ωκεανό. Φυσάει ελάχιστα και κάνουμε  motoring  με ελάχιστες στροφές αλλά η ταχύτητα  μας είναι 10 kts (!!), σπρωγμένοι από το ευνοϊκό  ρεύμα  του incoming tide, το αστέρι ο καπετάνιος μου τα έχει μελετήσει τέλεια!

Ετοιμάζω φαγητό για δυο μέρες, είναι πολύ σημαντικό να έχουμε  έτοιμο ένα απλό φαΐ στην αρχή του περάσματος, ώσπου ο οργανισμός να συνηθίσει  στον  ρυθμό της θάλασσας.  Όσο μαγειρεύω, ο Γιώργος τοποθετεί έναν ιμάντα ασφαλείας κατά μήκος του καταστρώματος, του σκάφους και στήνει  τα δυο preventers  που προστατεύουν  την μάτσα (boom) από μεγάλη ταλάντευση  και αποτρέπουν – τον εφιάλτη – το  accidental gybe.

Ο ήλιος μας χαρίζει ένα συγκλονιστικό ηλιοβασίλεμα. Η θάλασσα είναι γαλήνια σαν λίμνη.

Τα νησιά μικραίνουν πίσω από την πρύμνη μα  οι  αναμνήσεις  ταξιδεύουν μαζί μας  ολοζώντανες, Santo, Norsup, Ambrym,  Malekula,  Maskelynes,  Efate,  Epi.  Η σκέψη καράβι ατίθασο ανοίγει πανιά κι επιστρέφει στους ανθρώπους  που γνωρίσαμε, τον chief Sekor με την Laure στο Ambrym,  τους  ξεχωριστούς Rok και  Noela στο Port Sandwich, την φιλόξενη Odylia στο Lamap και τα αγόρια της, τον αεικίνητο  Damien και  τα αξιολάτρευτα παιδιά στο SouthwestBay,  τους  φίλους  ιστιοπλόους   που γνωρίσαμε και  τράβηξαν  πορεία για άλλα μέρη.  Η καρδιά μου είναι γεμάτη.  Αγαπημένο Vanuatu,  μακάρι να μπορέσουμε να ξανάρθουμε κάποτε.

Με το μοτέρ  σε χαμηλές στροφές και σχετική  άπνοια, συνεχίζουμε με πορεία στις 246º για τα πρώτα 60 ΝΜ, ώστε να αποφύγουμε ένα σημείο με ρηχά.

-«Δεν το πιστεύω!», λέει ο  Γιώργος. Πριν από δυο μήνες, στο ξεκίνημα  του περάσματος Νέα Καληδονία  – Βανουάτου, το όργανο του ανέμου  σταμάτησε να  δείχνει την κατεύθυνση του ανέμου. Τώρα, στο ξεκίνημα μας για Αυστραλία  αποφάσισε να μην δείχνει  ούτε την ένταση του ανέμου!

-«Ευτυχώς έχουμε τα «μαλλάκια», λέει γελώντας, όπου  «μαλλάκια» είναι μια σειρά από κομμάτια κόκκινο μαλλί πλεξίματος  μήκους 30 cm  το καθένα, που έχει κρεμάσει για ανεμούρια  στα ρέλια  του σκάφους, και τα ονομάζουμε χαριτολογώντας  « Filizi weather station».

20:00 Ο άνεμος δυναμώνει λίγο κι ετοιμάζουμε τα πανιά μας, full main sail  δεμένο με preventer, full genoa δεμένο με whisker pole και σβήνουμε το μοτέρ. Ταξιδεύουμε αργά 4 kts κάτω από έναν φωτεινό έναστρο ουρανό.

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2022

00.30 Ανατολικός  άνεμος, 12 kts μας σπρώχνει αργά  μακριά από το Santo. Η genoa    χτυπάει άδεια, την  μαζεύουμε να ησυχάσει το μυαλό μας. Ελάχιστο κύμα απόψε, δώρο σπάνιο  και καλοδεχούμενο για την   πρώτη βραδιά.  Ο καπετάνιος μου κοιμάται  στο cockpit, κοντά μου, κι εγώ κάνω βάρδια ως τις 02.40 ακούγοντας μουσική, παρατηρώντας το ταξίδι των αστερισμών   στον ουρανό και τα αμέτρητα αστέρια που πέφτουν. Ανακαλύπτω  δυνατό φάρμακο ενάντια στην νύστα: νυχτερινή γυμναστική!

06.00 Ο ήλιος αναδύεται μέσα από τη θάλασσα, ο ουρανός πίσω από την πρύμνη του Φιλίζι βάφεται με τα συγκλονιστικά χρώματα της ανατολής. Με την βοήθεια του Hydrovane  τιμόνι του ανέμου κρατάμε  πλεύση   αριστερήνεμη  με τα πανιά wing -to-wing  «πεταλούδα» ως τις 7πμ που ο άνεμος σπάει εντελώς.

10.30 Το alarm του AIS χτυπά εντοπίζοντας τρεις «στόχους» , ο πιο κοντινός στα 4 ΝΜ  έχει ταχύτητα 0,7 kts. Μάλλον ψαράδικο.

11.30  Ο κοντινός «στόχος» δίνει σήμα από τα 200 μέτρα, αλλά δεν βλέπουμε τίποτα. Μετά από λίγη ώρα  τον εντοπίζουμε, είναι μια μεγάλη κόκκινη σημαδούρα. Περίεργα πράγματα

14.00  Ελαφρύς ανατολικός άνεμος 8 kts, motoring βοηθητικό  με τα πανιά σε πλαγιοδρομία.   Ιπτάμενα ψάρια πετάγονται  συνεχώς  μέσα από τα κύματα με  απλωμένα τα ασημένια φτερά τους. Ομάδες από όμορφα λευκά πουλιά tern περνούν πάνω μας, κρώζοντας παράφωνα. Μικροσκοπικά  πουλιά petrel κάνουν πτήσεις σπάνιας επιδεξιότητας  πάνω από τα κύματα.  Τέσσερα θαλασσοπούλια  blue beak red foot boobies  πετούν  ερευνητικά πάνω  από το Φιλίζι, νομίζω πως ψάχνουν για ασφαλές σημείο προσγείωσης. Το Φιλίζι πλέει στην απεραντοσύνη,  μικρό  μπλε καράβι στον ωκεανό.

17.00 DAY 1:   112 ΝΜ      16º14’S – 165º19’E

21.30 Ήσυχη νύχτα  με ελάχιστο άνεμο.  Πλέουμε αργό motoring με  full mainsail  δεμένο με preventer. Ο καπετάνιος μου ξυπνά  μετά από ύπνο 2 ωρών κι ξεκινάει βάρδια. Ξαπλώνω στο cockpit και κοιμάμαι για 4 συνεχόμενες ώρες !

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2022

01.15  Έσπασε ο άνεμος, ήσυχη η βάρδια  μου, motoring με full main sail.  Ξαφνικά, ο ουρανός  μπροστά  φωτίζεται,  ένας  τεράστιος κεραυνός πέφτει κάθετα μέσα στη θάλασσα, θέαμα πολύ τρομακτικό. Φοβάμαι τους κεραυνούς, κάποτε έπεσε ένας στο κατάρτι του σκάφους κάποιου φίλου, προκαλώντας καταστροφή τεράστια. Τα σύννεφα  στα δυτικά πυκνώνουν, οι κεραυνοί αμέτρητοι. Αρχίζει η βροχή. Ο καπετάνιος μου σηκώνεται και  παίρνουμε μούδα στο main.

06.00 Ακόμη ένα υπέροχο ξημέρωμα! Ο άνεμος ανατολικός, δυναμώνει λίγο  (15 kts μάλλον). Αλλάζουμε τα πανιά, ψάχνοντας για καλύτερη ισορροπία, δοκιμάζουμε «πεταλούδα» και τελικά καταλήγουμε σε πλαγιοδρομία. Πλέουμε με 5,5- 6,0  kts. Ομορφιά! Ο Γιώργος ζυμώνει και ψήνει ψωμάκι.

14.00 Φανταστικός καιρός με ήλιο και καθαρό ουρανό, ωραία ιστιοπλοΐα, πλαγιοδρομία αρηστερήνεμη χωρίς whiskerμε 4,5 kts. Τρώμε αυγά μάτια με φρέσκο ψωμί, απόλαυση.

17.00 DAY2: 122 ΝΜ           16º46’S – 163º24’E

18.30 Ο ήλιος έδυσε  πίσω από  μεγάλα σύννεφα.  Αν η  πρόγνωση είναι σωστή,  ο καιρός θα χαλάσει  απόψε το βράδυ

22.00 Τα σύννεφα πύκνωσαν κι έκρυψαν τα αστέρια μα ευτυχώς δεν βρέχει. Ο άνεμος γύρισε βόρειο – ανατολικός και πλέουμε με 4,5 kts, δεξίνεμοι με full genoa

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022 – Σύννεφα και μπουρίνια

01.30 Απολαυστική πλεύση με ταχύτητα 4,5 kts μόνο με την genoa δεμένη με  το whisker pole. Ακούω μουσική από το ηχείο του κινητού. Ο καπετάνιος μου κοιμάται  στην πρωραία καμπίνα.

05.00 Ο άνεμος γύρισε βόρειος – βορειοανατολικός. Ο Γιώργος  ξυπνά κι έρχεται στο cockpit για βάρδια,  ευτυχώς γιατί νυστάζω τρομερά. Όσο κοιμάμαι βγάζει το whisker pole και φέρνει το main sail  με preventer αριστερά. Πλέουμε δεξίνεμοι με  αντίθετο ρεύμα 1 kt. Παίρνει το νέο δελτίο καιρού με το Iridium που προβλέπει δυνατό  νότιο άνεμο 25kts για 5-6 Οκτωβρίου,  δηλαδή φτάνοντας στο Mackay.

13.30 Μαύρα σύννεφα σκέπασαν τον ουρανό, ο άνεμος βόρειος 10 kts.

17.00 Μπουρίνι ζόρικο, 30 kts νότιος άνεμος με βροχή και κρύο. Ευτυχώς το καταλάβαμε έγκαιρα  και μικρύναμε  τα πανιά, 4^η μούδα στην genoa, 3^η στο mainsail

DAY 3: 105 NM         17º07’S  -161º38’E

Σημειώνω το νέο στίγμα στον χάρτη, διανύσαμε 105 ναυτικά μίλια σε ευθεία, το Φιλίζι  βέβαια πλέει όπως φυσάει ο άνεμος.

23.00 Αστραπές στο βάθος του ορίζοντα όμως  πάνω μας ο ουρανός ανοίγει.   Το νέο  φεγγάρι, λεπτό σαν φλούδα φωτίζει τα ωκεάνια κύματα. Ο Σείριος αναδύεται στα νότιο ορίζοντα, δίπλα του ο Ορίων. Διαβάζω στο kindle – ξανά  μετά από χρόνια – το συναρπαστικό βιβλίο – γραμμένο  το  1900 – Sailing Alone Around the World του  captainJoshua Slocum, που εξιστορεί   τον γύρο του κόσμου   (1895-1898) που έκανε  μόνος  (single – handed) με  το περίφημο ιστιοπλοϊκό  σκάφος του Spray.  Πόσο νυστάζω…

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου

04.30 Ξυπνάω μετά από 2,5 ώρες ύπνο – ξεκουράστηκα! Ο ουρανός έχει καθαρίσει, τα άστρα λάμπουν.

06.00  Ανατολή μαγευτική και το Φιλίζι  ταξιδεύει   υπέροχα με άνεμο βορειοανατολικό  και ταχύτητα  6 kts, fullmainsail και genoa σε 3^η μούδα.  Ο αγαπημένος μου  πάει να ξαπλώσει.

08.00 Ο άνεμος γυρνάει βόρειος και η θερμοκρασία ανέβηκε αισθητά.  Ο ήλιος λάμπει,  ουρανός και  θάλασσα   ανταγωνίζονται  να εντυπωσιάσουν με υπέροχα  γαλανά χρώματα. Ξεμουδάρω τη genoa,  ταξιδεύουμε υπέροχα με ταχύτητα 7kts και το Φιλίζι πετάει πάνω στα κύματα.

10.00 Τεράστια σύννεφα γεμάτα βροχή, αέρα και squalls (μπουρίνι) εμφανίζονται στον ορίζοντα, νότια – νοτιοδυτικά. Το χαμηλό βαρομετρικό σύστημα πλησιάζει. Ο άνεμος γυρνάει σταδιακά, βόρειος – βορειοδυτικός – δυτικός- νοτιοδυτικός.

12.00 Τα squalls περνούν απανωτά. Το Φιλίζι ταξιδεύει σε πλεύση όρτσα σε μεγάλα κύματα, άνεμο νοτιοδυτικό με μικρά πανιά. Κρύο, άνεμος και βροχή κι  ο οργανισμός  μας ζητά ζεστό φαΐ. Μαγειρεύω αρακά και καρότα λαδερά και  cumala (είδος γλυκοπατάτας) . Tρώμε μέσα, στην κουνιστή μας θαλπωρή.

17.00 DAY 4: 116 NM           17º44’S – 159º36’ E

18.00 Ο ήλιος βασιλεύει, μια τελευταία  αχτίνα φωτός  γλυστρά κάτω από τα γκρίζα σύννεφα που σκεπάζουν τον δυτικό ορίζοντα και φωτίζει τη θάλασσα με εκτυφλωτικό φως. Το alarm του AIS χτυπά, ένα ψαράδικο  με δυνατά φώτα  ψαρεύει στα παρθένα νερά των υφάλων Chesterfield,  στα χωρικά ύδατα  της Νέας Καληδονίας. Το φεγγάρι  πλησιάζει στο πρώτο τέταρτο, αναζητώ την συντροφιά του.  Ο Γιώργος κάνει μια απότομη κίνηση και σπάει  έναν τένοντα σε ένα δάχτυλο, τον παράμεσο του δεξιού χεριού! Του φτιάχνω νάρθηκα από διάφανο λεπτό σωλήνα. Γεράματα,  τι τραβάμε …

Ο καπετάνιος μου βάζει στον φούρνο φέτες ψωμί με τυρί και βούτυρο και τις σερβίρει μαζί με τσιπς. Έχουμε αδυνατίσει πολύ τους τελευταίους μήνες, κάπου κάπου μπορούμε να τρώμε σαν παιδιά.

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2022

03.00 Πολλή  ιστιοπλοϊκή δουλειά  στην αποψινή βάρδια μου, δεν έχω πάρει ανάσα. Ο ουρανός είναι ασυννέφιαστος οπότε κατέβασα sprayhood & bimini για να βλέπω τα  πανιά  που φωτίζονται από  το φως των  άστρων. Τριμάρω ξανά και ξανά, ο  άνεμος  αλλάζει συνεχώς ένταση και γωνία. Μετά από 2-3 ώρες  δυναμώνει και  σταθεροποιείται. Ουφ! Το Φιλίζι ταξιδεύει με 6 kts πορεία στις 245º!

06.00 Α ΜΠΕ ΜΠΑ ΜΠΛΟΜ… Τι κάνουμε? Το νέο  δελτίο καιρού δίνει δυνατό νοτιά το βράδυ 5/10 πρωί 6/10. Αυτό σημαίνει οτι αν πάμε από το  Hydrographers passage, θα πρέπει να πλεύσουμε κόντρα στον άνεμο για 30 ολόκληρα ναυτικά μίλια, μέσα στο GBR. Η δεύτερη διαδρομή νότια από το GBR που είναι  ελεύθερη και χωρίς τον χρονικό περιορισμό που φέρνουν  παλίρροια και ρεύματα  δεν φαίνεται εφικτή, ο νοτιάς  που φυσά  δεν μας το  επιτρέπει.

-«Πρέπει να φτάσουμε μια μέρα νωρίτερα, να  προλάβουμε πριν δυναμώσει υπερβολικά  ο αέρας. Θα πρέπει αν μπούμε στο Hydrographers passage από  11 – 13 για να έχουμε  μμ το ρεύμα μαζί μας και να μην συναντήσουμε tidalwaves», λέει ο καπετάνιος μου. «Νομίζω πως αυτή είναι η καλύτερη λύση»

11.30 Άνεμος νότιος- νοτιοδυτικός κρύος κι αναποφάσιστος. Η Hydrovane δεν κρατά σταθερή πορεία και πιάνω το τιμόνι στο χέρι.

12.00 Έχουμε λαθρεπιβάτη! Ενας  boobie  κάθεται πάνω στην άγκυρα στην πλώρη να ξεκουραστεί. Τον ονόμασα Bob (boobie on the bow)

13.00 Ο ουρανός ασυννέφιαστος, ο ωκεανός με το φωτεινό  μπλε χρώμα του  μας θυμίζει Αιγαίο, την θάλασσα της Πολυαίγου. Φτιάχνω αγαπημένη σαλάτα,  λάχανο, καρότο, καλαμπόκι, ginger, chilly, βραστό αυγό, μαγιονέζα &  χυμό λεμόνι, να φάμε να χορτάσουμε, να φάει ο καπετάνιος μου για να νυστάξει και  να πάει να κοιμηθεί. Ανησυχώ γιατί   κοιμάται πολύ λίγο και κουράζεται πολύ.

16.00 Νοτιοανατολικός 17 kts και το Φιλίζι πλέει στις 256º  με ταχύτητα 6 kts, στο τιμόνι μαζί  Hydrovane και αυτόματος πιλότος, σε τέλεια συνεργασία.

17.00 DAY 5: 133 NM           18º15’ S – 157º21’ E

17.20 Ο ουρανός χωρίς ίχνος σύννεφου, ο ήλιος χρυσή πύρινη σφαίρα πλησιάζει να κρυφτεί πίσω από τη άκρη του ορίζοντα. Απίστευτο πόσο αλλάζουν οι συνθήκες από ώρα σε ώρα, μέσα σε αυτό το εικοσιτετράωρο τα έχουμε δει όλα. Καθόμαστε αγκαλιασμένοι  και απολαμβάνουμε  «αυτό το κάθαρμα την δύση», όπως λέει η Κική Δημουλά.

20.00 Μπήκαμε στα χωρικά ύδατα της Αυστραλίας. Γιούπιιιιι!

22.30 Η πιο πολυάσχολη βάρδια μου,  μαζεύω τα πανιά, κατεβάζω bimini και sprayhood, μουδάρω ξεμουδάρω. Ο άνεμος έσπασε,  πλέουμε  cabrio  κάτω από το φως του φεγγαριού και των  άστρων. Ο αγαπημένος μου κοιμάται από 21.30 έως 00.30, τρεις  χορταστικές ώρες!

Κυριακή 2 Οκτωβρίου

01.30 Δύο boobies on board, o Bob στην πλώρη κι ένας άλλος εδώ στην πρύμνη,  πάνω  στο ηλιακό panel. Πάω για ύπνο και κοιμάμαι 4 ολόκληρες ώρες!

06.30 Η ωραιότερη ώρα της ημέρας στο ωραιότερο σημείο του κόσμου, γύρω  360º  ανοιχτός ορίζοντας,  πάνω ο απέραντος ουράνιος θόλος  που  συνέχεια αλλάζει  χρώμα, ύφος και διάθεση και κάτω η θάλασσα η πλανεύτρα, με την γλύκα της, την αγριάδα της και την ακαταμάχητη ομορφιά της. Οι  boobies  μας ξεκούραστοι μετά από  ολονύκτιο ύπνο  πάνω στο Φιλίζι, πετούν πάνω από τα κύματα ψάχνοντας την τροφή τους. Προσπαθούν ξανά και ξανά, μα τα ιπτάμενα ψάρια ξεφεύγουν. Δύσκολη δουλειά το  ψάρεμα, χρειάζεται υπομονή, αντοχή, τεχνική και τύχη. Αναρωτιέμαι πόσες ημέρες αντέχουν νηστικοί.

08.00 Ο Γιώργος βρήκε ένα ψόφιο ιπτάμενο ψάρι  στο κατάστρωμα και το έβαλε  στην πλώρη, δίπλα στο σημείο που πάει και κάθεται ο boobie Bob, μήπως θέλει να το φάει. Το θαλασσοπούλι   επιστρέφει μετά από λίγη ώρα, κοιτάζει το ψάρι, το μυρίζει, το ξανακοιτάζει και τελικά γυρνά αδιάφορα το κεφάλι και απογειώνεται  για ψάρεμα. Σιγά μην φάει το μπαγιάτικο…

13.00 Motoring  με  ελάχιστο άνεμο. Αφράτα λευκά σύννεφα ταξιδεύουν στον γαλανό  ουρανό,  ο boobie Bob στην πλώρη  καθαρίζει τα φτερά του κι εμείς ξαπλωμένοι στο cockpit ακούμε σε audio book Count Montechristo τρώγοντας τα υπόλοιπα  spaghetti  με σάλτσα τόνο και chilly.

16.30 Το κύμα έπεσε εντελώς,  ο ήλιος λάμπει στον καταγάλανο ουρανό όπου  αρμενίζουν λευκά αφράτα σύννεφα. Ο καπετάνιος μου ξάπλωσε στο  cockpit και κοιμάται βαθιά. Απαραίτητη  η σημερινή γαλήνια  ανάπαυλα, οι επόμενες ημέρες μάλλον θα είναι απαιτητικές.

17.00 DAY 6: 143 NM    18º52’S – 154º56’E

21.00 Η   νύχτα είναι υπέροχη με φεγγάρι λαμπρό και αμέτρητα αστέρια. Πλέουμε  motoring με 1 kt  ρεύμα  κόντρα, ο καπετάνιος μου ανεβάζει στροφές  του μοτέρ στις 2.000, προσπαθώντας να διατηρήσει ταχύτητα.

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2022

00.30 Βλέπουμε την δύση του φεγγαριού αγκαλιά με τον  καπετάνιο μου και μετά πάει στην καμπίνα να κοιμηθεί. Κάνω βάρδια διαβάζοντας  Slocum, o νομίζω ότι ο ήχος του μοτέρ με νανουρίζει

03.00 Απομένουν 199 ΝΜ ως την είσοδο του Hydrographers pass. Γράφω email  προς το Australian Border Force  και την μαρίνα Mackay, ενημερώνοντας πως θα φτάσουμε μια ημέρα νωρίτερα. Πολύ ήσυχη νύχτα απόψε, για να ξεπεράσω τη νύστα μου  μαγειρεύω φακές, για να έχουμε αύριο.

04.00 Νιώθω  τρομερά κουρασμένη, ευτυχώς ο καπετάνιος μου ξυπνάει

-«Μήπως να τρίψεις   το λάχανο και τα καρότα να έχουμε σαλάτα? Θα μας τα πάρουν οι Biosecurity». Να τα τρίψω… Ξαπλώνω 5.30 πμ  και κοιμάμαι ως τις 8πμ

08.30 Ήρθε  αέρας, νοτιοδυτικός  15 kts. Ο καπετάνιος μου ανοίγει  full mainsail & genoa και σβήνει το μοτέρ που δούλευε επί 34 συνεχείς ώρες!

-«Τέλεια πλεύση, μια ευθεία προς  το Hydrographers Passage!», λέει χαρούμενος. Δυστυχώς βιάστηκε να το πει…

09.00 Ο άνεμος σπάει, ξανά motor sailing  για να διατηρήσουμε ταχύτητα. Υπομονή!

15.30  Full mainsail, full genoa, engine off. Ιστιοπλοΐα δευτερόπριμα με  ταχύτητα 5,5 kts κι ο ουρανός καθαρός. Περνάμε λίγα μίλια μακριά από μια ατόλλη του Coral Sea Marine Park της Αυστραλίας.

17.00 DAY 7 – 146 NM       19º24’S – 152º25’E

17.30 Σύννεφα  σκοτεινιάζουν τον  ορίζοντα στα δυτικά. Ο άνεμος δυναμώνει και παίρνουμε μούδα στα πανιά. Το Φιλίζι πετάει με ταχύτητα 8,5 kts –  ο ένας κόμβος δώρο από ευνοϊκό ρεύμα που μας σπρώχνει.

23.30 Ποικιλία στην αποψινή βραδιά,  καθαρός ουρανός,  μετά squalls  και  μετά ξανά φεγγαρόφωτο. Για να μην βαριόμαστε..

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2022 – Στο Hydrographers Pass

03.30 Ξυπνάω, το έξυπνο ρολόι του Γιώργου άλλαξε μία ώρα πίσω, ώρα Αυστραλίας !Αλλάζω και το δικό μου ρολόι, χειροκίνητα. Ο καπετάνιος μου πάει να ξαπλώσει και μένω για βάρδια. Άνεμος 20-30 kts μας σπρώχνει προς την Αυστραλία, ωκεάνια κύματα  ακολουθούν το Φιλίζι,  αφρίζοντας. ‘Αγρια η ομορφιά της αποψινής νύχτας. Φτιάχνω διπλό ελληνικό καφέ, το πρώτο μου   μετά από 5 ημέρες, που με ξυπνά από την πρώτη γουλιά, σαν παγωμένο ντους.

06.30 Ήρθε ένα ξαφνικό μπουρίνι, η Hydrovane  έχασε τον μπούσουλα (πυξίδα) κι από 245º που πηγαίναμε  έστριψε στις 210º. Ευτυχώς, ο καπετάνιος μου μόλις ξύπνησε

08.00 –«Δεν το πιστεύω!! To  plotter  μας  έχασε το GPS! Σβήσε τα όργανα και άναψε τα ξανά», λέει ο Γιώργος. Μόλις  τα όργανα ανάβουν ξανά όχι μόνο επανήλθε το GPS μα επανήλθε και η ένδειξη έντασης του ανέμου. Το Φιλίζι  τελικά πρέπει να έχει  μηχανισμό αυτό – ίασης…

09.30 Ο Ειρηνικός ωκεανός αγρίεψε! Δυνατό  ωκεάνιο ρεύμα  έρχεται κόντρα στα κύματα και το βάθος του ωκεανού έχει μειωθεί από τα 2000 μέτρα στα 200μ! Φυσάει  ανατολικός – νοτιοανατολικός  20  kts, το Φιλίζι ταξιδεύει όρτσα στον άνεμο,  με  mainsail σε 1^η   και genoa σε 4^η και βίαιο κούνημα. Η ταχύτητα σκάφους BOAT SPEED 7,5 kts  αλλά η  πραγματική ταχύτητα SOG SPEED είναι 4,5 kts,  δηλαδή 3 κόμβοι αντίθετο ρεύμα!  Μένουν  15  ναυτικά μίλια  ως την είσοδο του Hydrographers passage,  μα δύσκολα προχωράμε. Πίσω μας ακολουθεί μια θάλασσα μεγάλη με  κύματα rollers  2-3 μέτρα ψηλά που έρχονται από τα νοτιοδυτικά.

-“Θα είναι δύσκολα αν δεν προλάβουμε το incoming tide  στο Hydrographers. Πρέπει να αυξήσουμε την ταχύτητα μας», λέει ο καπετάνιος μου. Γυρνά το κλειδί του μοτέρ κι ανεβάζει στροφές.  Οι επόμενες  ώρες είναι  αληθινή δοκιμασία μα η αντοχή μας  ξεπερνά   την κούραση, την έλλειψη ύπνου και το βίαιο κούνημα. Η ψυχολογία μας  είναι στο ζενίθ, ο ενθουσιασμός  και η χαρά μας μεγαλώνουν με κάθε ώρα που περνά.  Μοιάζει φανταστικό,  ασύλληπτο, σύντομα θα φτάσουμε  στην Αυστραλία, μια  νέα Ήπειρο, έχοντας διασχίσει  κι εξερευνήσει τον Ειρηνικό, τον μεγαλύτερο ωκεανό του πλανήτη.

13.00 Tο alarm του Navionics χτυπά, φτάσαμε στο WAYPOINT! Ο άνεμος πάντοτε όρτσα μα έχουμε το ρεύμα  μαζί και προχωράμε …«πετώντας» –  καπετάνιε μου σε αγαπώ, έκανες σπουδαία μελέτη!

15.00 Περνάμε τον φάρο του Bond reef, ονομασμένο προς τιμήν του  James Bond, πλοίαρχου του Ναυτικού της Αυστραλίας που το 1983 χαρτογράφησε  το    «Hydrographer’s  Passage»  ως μια ασφαλή διαδρομή μέσα από το Great Barrier Reef. Το Φιλίζι  διασχίζει τον μεγαλύτερο κοραλλιογενή ύφαλο του πλανήτη, περιοχή  που ενέπνευσε τον David Attenborough και την εξερεύνησε στα ντοκιμαντέρ  του National Geographic και Blue Planet. Γύρω μας  ύφαλοι, ρηχά και προστατευμένα marine parks, η προσοχή μας είναι τεταμένη.

16.30 Το alarm του AIS χτυπά, το  tug boat σκάφος διάσωσης Searanger,  μας κόβει τον δρόμο, δυο φορές.

-«Λές να μας ελέγχουν?», αναρρωτιέται δυνατά ο Γιώργος.  Για να είμαστε σίγουροι, κατεβάζουμε την σημαία Βανουάτου και ανεβάζουμε την κίτρινη σημαία καραντίνας και την σημαία  της Αυστραλίας.

17.00 DAY 8 – 141 NM       20º07’S – 150º16’E

18.00. Ο ήλιος δύει πάνω από ασημένια κύματα δίνοντας μας ένα θεαματικό green spot! Τρώμε μακαρόνια agliooglio με extra chilly  αφού «θα μας τα πάρει όλα το Biosecurity”. Οι συνθήκες είναι ζόρικες, το κύμα είναι κοφτό και το κοπάνημα αμείωτο. Μετά από λίγο, η διαδρομή  στρίβει, παίρνοντας  κατεύθυνση νοτιοανατολική, κόντρα στον άνεμο και το κύμα. Παρότι  το ρεύμα είναι μαζί μας   η ταχύτητα πέφτει πολύ. Πορεία  motorsailing  ξανά.

18.30 Πλησιάζουμε το Bugatti reef όπου ο χάρτης προειδοποιεί για έντονα tidal rips, κύματα κοφτά  λόγω ρευμάτων. Ο Bugatti μένει  ήσυχος για να περάσει το Φιλίζι, αφού είμαστε σε σωστό συγχρονισμό με το incoming current

-«Σε  10 ΝΜ, μόλις στρίψουμε νοτιοδυτικά, θα κάνουμε ωραία ιστιοπλοΐα», λέει ο καπετάνιος μου. Τα μάτια του φανερώνουν μεγάλη κούραση.

-«Πρέπει να προσπαθήσεις να κοιμηθείς», του λέω και δεν χρειάζεται δεύτερη κουβέντα. Μένω βάρδια, είμαι κι εγώ πολύ κουρασμένη μα  ξέρω ότι με τόσο δυνατό κούνημα αποκλείεται να κοιμηθώ

22.00 Στρίβουμε στις 210º και στην συνέχεια στις 240º,  ταξιδεύουμε υπέροχα με  mainsail και genoa σε 1^η μούδα πάνω σε θάλασσα ασημένια από το φως του  φεγγαριού. Η  στεριά δεν διακρίνεται ακόμη. Όμως  είναι εκεί…

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2022 –  Mackay, Australia

01.30 Ακόμα  60 ΝΜ ως το Mackay.  Το  φεγγάρι χαμηλώνει στην δύση  και χάνεται. Το Φιλίζι ταξιδεύει γρήγορα, το κύμα έχει πέσει. Το AIS χτυπά, πίσω μας έρχεται   ένα  καράβι που το όνομα του είναι SKOPELOS, απίστευτο! Να μην ήμουν τόσο κουρασμένη…

05.00 Φτιάχνω δυνατό διπλό καφέ.

-«Κερνάω καφέ στην Αυστραλία, μωρό μου, έλα», λέω στον Γιώργο. Εκείνος βγαίνει κρατώντας ένα πιάτο με φέτες φωμί με λιωμένο τυρί, ζεστές από το φούρνο που τις   καταβροχθίζουμε με  πείνα μεγάλη.

-«LAND HO!», λέει  χαρούμενα.  Tο περίγραμμα του νησιού Scawfell  διαγράφεται στο φως της αυγής.

10.00 Τακτοποιώ, μαζεύω, κάνω ντους και φοράω καθαρά ρούχα,  σε  4 ΝΜ  μπαίνουμε στο λιμάνι   μην μας  πουν  και ακατάστατους  όταν θα έρθουν να  μας ελέγξουν.

Πλησιάζουμε. Η γη της Αυστραλίας  απλώνεται ως την άκρη του ορίζοντα,  χαμηλοί  πράσινοι λόφοι,  αμμουδιές με χρυσαφιά άμμο. Παραδίπλα  πλοία αμέτρητα αραγμένα  στη ράδα, ψηλοί γερανοί  και τεράστιες δεξαμενές καυσίμων.

-“Mackay traffic control, Mackay traffic control, Mackay traffic control, this is overseas sail yacht Filizi”, λέει οΓιώργος. Ο ελεγκτής του λιμανιού μας λέει πως δεν υπάρχει είσοδος ή έξοδος  πλοίου και μπορούμε να  περάσουμε ελεύθερα. Κοιτάζουμε με τα κιάλια προσπαθώντας να διακρίνουμε που είναι η είσοδος του λιμανιού. Αυτό ποτέ δεν είναι εύκολο…

11.00  Mackay Harbour and Marina

21º06’S – 149º13’E

DAY9: 100NM

Περνάμε τον λιμενοβραχίονα  και το κύμα σπάει αμέσως τί ανακούφιση!  Κατευθυνόμαστε δεξιά στο fuel dock, όπου είναι ο χώρος για τα σκάφη καραντίνας.

Πηδάω στην πλωτή προβλήτα και δένω 4  πριμάτσες στις μπίντες. Ο καπετάνιος μου σβήνει το μοτέρ. Φτάσαμε! Τακτοποιώ και μαζεύω και πριν περάσει μισή ώρα φτάνουν δυο αξιωματικοί του Biosecurity, μια γυναίκα κι ένας άνδρας. H Cathy ελέγχει όλα τα τρόφιμα, ανοίγει όλα τα ντουλάπια  και πετάει σε μια τεράστια σακούλα τα απαγορευμένα: 6 κρεμμύδια, μισό σκόρδο, λίγα ginger, ένα αγγούρι, ένα pamplemousse και  όλα τα σκουπίδια μας. Ο Alan ελέγχει το ξύλο του σκάφους για τερμίτες ή άλλα pests και όλα  τα ξυλόγλυπτα από τα νησιά του Ειρηνικού .

Οι δυο Αυστραλοί είναι εξαιρετικά ευγενικοί και μας δίνουν πολύ χρήσιμες πληροφορίες, κάνοντας ευχάριστη την κατά τα άλλα  αδιάκριτη διαδικασία  του ελέγχου. Οι Biosecurity φεύγουν, ο έλεγχος  κόστισε 330 AUD (230€). Γέρνω να ακουμπήσω στον καναπέ κι αμέσως με παίρνει ο ύπνος. Ο Γιώργος με σκουντά

-«Ήρθαν οι αξιωματικοί του Customs!»,λέει.  Οι δυο άνδρες, ευγενικοί, σοβαροί κι αγέλαστοι,  ψάχνουν τα πάντα, τα ντουλάπια, κάτω από τα πανιόλα, τις τσάντες και τα ρούχα μας, ΤΑ ΠΑΝΤΑ.  Φεύγουν μετά από 1,5 ώρα σχεδόν. Είμαστε ελεύθεροι να βγούμε έξω. Γέρνω στο καναπέ, τα μάτια μου κλείνουν.

-«Μωρό μου σήκω να πάμε στο γραφείο της μαρίνας. Πρέπει να βάλουμε καύσιμα και να πάμε στην θέση που θα μας δώσουν», λέει σιγά.  Βγαίνουμε στο cockpit  και ακούμε δυο χαρούμενες φωνές από  την απέναντι προβλήτα.

-«Filizi!! Welcome to Australia!” Ένας ψηλός άνδρας με άσπρα μαλλιά και μουστάκι, μια ψηλή μεγαλόσωμη γυναίκα μας χαιρετούν  κουνώντας τα χέρια κι αναγνωρίζουμε τους Αυστραλούς  φίλους μας Frances & John από το s/y Kia Ora!  Aπίστευτη  σύμπτωση!

Οι John & Frances μας βοήθησαν  σαν line handlers στο  πέρασμα του Φιλίζι από το κανάλι του Παναμά. Μαζί τους  μπήκαμε πρώτη φορά στα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού τον Μάιο του 2017 , μαζί τους  και σήμερα που φτάσαμε στην απέναντι  ακτή του, μετά από 5,5 χρόνια. Τους χαιρετάμε με ενθουσιασμό, πολύ μεγάλη η χαρά μας.

Πηδάμε στην πλωτή τσιμεντένια προβλήτα

-«Καλώς ήρθαμε στην Αυστραλία, αγάπη μου!»